რელიგია ბაუშვებს დაშინებით კი არა

სიყვარულით ასწავლეთ

   ბავშვის აღზრდაში მშობლებს ძალიან დიდი მოვალეობა აკისრიათ, განსაკუთრებით რელიგიის ბავშვზე სწავლებისას. რელიგიის სწავლებისას დაშვებული შეცდომები ბავშვს რელიგიასთან დაკავშირებით ცუდ გრძნობებს უჩენს. “ნამაზის ულოცავ ადამიანს, გამჩენელი ალლაჰი ჯეჰენნემის ცეცხლში დაწვავს, მას ცუდი სიტყვის მთქმელი ბაუშვები არ უყვარს, დედ-მამაზე ხმამაღლად მოლაპარიკე ბაუშვებს, ალლაჰი ქვად აქცევს.” Dდა სხვა. ამის მსგავსი სიტყვები, ბაუშვის საწინაღმდეგოდ მოქმედებს და ბავში რელიგიის შეძულებას იწყებს. ბავშვზე რელიგიის სწავლების დროს. მშობელიც ბავშვივით უნდა იქცეოდეს და უნდა ამხიარულოს მას. "ბავშვის გაზრდაში პასუხისმგებელო მშობელო! თუ შენ ბავშვს არ მიხედავ და ისლამის გზით არ გაზრდი მაშინ ვშიშობ რომ იმქვეყნად გაორებული პასუხისმგებლობა მოგეკითხება: პირველი ის რომ ყველაზე ძვირფას ადამიანს დაკარგავ, მეორე ბავშვის გაკეთებული ცუდი საქმის მენახევრეც შენ იქნები. ჩვენ ვხედავთ რომ ბავშვის გამზრდელს ანუ დედ-მამას ბავშვის გაზრდაზე დიდი სიფრთხილე და ბავშვთან სიახლოვე სჭირდებათ. ბავშვის გაზრდაზე რას გადვმოგვცემს ჩვენი შუამავალი მუჰამმედ (ს.ა.ვ) დაუფიქრდეთ:

   ”ყოველი თქვენთაგანიıერთი მწყემსია და ყოველი თქვენთაგანიı თავის ფარაზე პასუხისმგებელია. სახელმწიფოს მმართველიც მწყემსია და ხალხზე პასუხისიმგებელია. Kკაცი ოჯახის წევრების მწყემსია და მათი პასუხისმგებელია. Qქალი, ქმრის სახლში მწყემსია და ბავშვებზე პასუხისიმგებელია. მსახური ბატონის ქონების მწყემსია და მისი პასუხისმგებელია. Aამგვარად ყოველი თქვენთაგანი მწყემსია და თავის ფარაზე პასუხისმგებელია.”

   ბავშვის გაზრდაში რელიგიასთან დაკავშირებით კიდევ ერთ ხადისში ჩვენი შუამავალი მუჰამმედ (ს.ა.ვ) ასე გვამცნობს:

   "ყველა ბავშვი ისლამის მიმდევრად იბადება. Mმას მარტო დედ მამა იუდეველს, კერპთაყვანისმცემელს და ქრისტიანს თუ გახვდის."

     ყველა ბავშვის გაზრდამდე და მისი სრულ ცხოვრების დაწყებამდე დედა და მამაა პასუხისმგებელია, თუ რამე ცუდ საქმეს გააკეთებს დედ მამის დამსახურებაა, ანუ დედ-მამა აგებენ პასუხს დანაშაულის გამო. ასეთი საქციელის შემდეგ იმამი გაზზალი é,,ეი მშობელო” აღზარდე შვილი მტრულად რომ მოყვრულად მოგყვეს. იმამი გაზზალს რა აზრი აქვს ჩადებული ამ წინადადებაში შეიძლება ყველასთვის ცნობილი არ იყოს, ამიტომ უნდა ვთქვათ რომ იმამი გაზზალი იმას არ გვეუბნება რომ ბაუშვი ვცემოთ, ან მტრულად მოვექცეთ, ბავშვს უნდა მოვექცედ თბილად და ტკბილად, მაგრამ ისე უნდა ვყოთ რომ ბაუშვს ჩვენგან ეშინოდეს და ძალიან ვუყვარდეთ. ეს როგორ? ბავშვი როდესაც ცუდის გაკეთებას ფიქრობს მას დროზე უნდა მივეშველოთ და ცუდი საქმის გაკეთება არუნდა ვაცალოთ, ვთქვათ რომ, ცუდი საქმე გააკეთა მას ცემით ან ცუდი სიტყვებით ნუ შევაშინებთ მას ისლამის გზით აუხსნათ ისე რომ რწმენა გაუღრმაოთ მას გულში.

   ბავშვს ძლიერი ყურადღება სჭირდება, რადგან ჩვენი შუამავალი ასე გადმოგვცემს “რომელი ადამიანიც შვილს კარგად გაზრდის და მას  ზრდილობას ასწავლის, ყოველ დღე გასამსჯელოს გაცემაზე უფრო კარგია.”  ერთ დღეს ბავშვი დედას მაღალ ხმაზე ელაპარაკებოდა. დედამ ბავუშვს უთხრა: გამჩენელ ალლაჰს დედაზე ხმამაღლა მოლაპარაკე ბავშვები არ უყვარს. ბავშმა გაბრაზებით დედას: არც შენ და არც ალლაჰი არ მიყვარხართო. უთხრა. დედებს ასეთი შეცდომა ძვირად დაუჯრებათ რადგან ასეთი საქციელის შემდეგ, ბავშვი ყველა დანაშაულს ჩაიდენს იმ მიზნით თუ ალლაჰს არ ეყვარება, არც მას ეყვარება ალლაჰი. ბავშვის დაშინებაზე კარგი მისი გამხიარულება და წარმართებით შეხედვაა. როდესაც ბავშვს რელიგიას ვუხსნით და ვასწავლით მას ტკბილი სიტყვებით და მოფერებით უნდა აუხსნათ ყველაფერი. ნამაზის ლოცვისას ბავშვები გვერდით დადგება როგორც შენ ისეთნაირად გაკეთებას მოინდომებს ან წინ დაგვიდგება და თამაშს დაიწყებს. როდესაც ლოცვას დავამთავრებთ ბავშვის დატუქსვა ან ოთახიდან გადევნა დიდი შეცდომაა.

   ამასთან ერთად ბავშვს რასაც ვასწავლით მას მშობელიც აუცილებლად უნდა ასრულებდეს. თუ მშობელი შვილს ნამაზის ლოცვას ასწავლის და თვითონ არ ლოცულობს ბავშვისგან ლოცვას არც უნდა მოელოდოს. ჩვენი შუამავალი ასე ბრძანებს: “ბავშვი როდესაც მარცხენა-მარჯვენას გაამსხვავებს მას ნამაზის ლოცვა ასწავლეთ” ბავშვი ოჯახიდან რასაც დაინახავს იმას გააკეთებს. ყველას გისურვებ ბედნიერ და ისლამური ოჯჰახის დამყარებას, ამასთან ერთად ზრდილობიან და კეთილი შვილების გაზრდას!

            თეოლოგი: თამაზ მგელაძე