XXI საუკუნეში როგორ შეიძლება, რომ იყო საჰაბეს მსგავსი

  როგორც ვიცით, შუამავალ მუხამმედ (ს.ა.ვ)-ის სიცოცხლის დროს, მორწმუნე მუსლიმნად მყოფ და გარდაცვალებულ ადამიანებს საჰაბე ჰქვია. საჰაბეების თაობა, შუამავლის (ს.ა.ვ)ის ნათქვამის მსგავსად მთელ მუსლიმანებთან შედარებით ყველაზე კეთილი და კარგი თაობაა.

  მცოდნე ადამიანებისგან ჩვენზე მოწოდებული ცნობების მიხედვით ჰიჯრით პირველ საუკუნის ბოლოს გარდაცვალებული საჰაბე ებუ თუფეილ ამირ იბნ-ი ვასილეს, გარდაცვალებიდან საჰაბეს თაობა დამთავრდა.

თუ ასეა ჩვენ როგორ ხდება, რომ ჰიჯრით მეთხუთმეტე საუკუნეში შუამავლის (ს.ა.ვ)-ის საჰაბეს გახდენაზე ვსაუბრობთ?

ეს ერთადერთი სიამართლეა რომ, შუამავლის სიტყვებზე ანუ ხადისის ცოდნაზე დამოკიდებული ადამიანების მხრიდან, საჰაბეს როგორ გამოუყენებია სიტყვა, მისი კარგად გაცნობიერება და ხადისის დასამტკიცებლად ზოგიერთი კანონების ჩამოყალიბება შელაძლებელი გახვდა. შუამავლის (ს.ა.ვ)-ის სიტყვების ჩვენამდე მოღწევისთვის ხადისის მოყვარული ადამიანებისგან ჩვენ საშვალება გვეძლევა რომ ჩვენი შუამავლის ნათქვამი სიტყვები სრულიად და უნაკლოდ მოვისმინოთ. საჰაბეს გადმოცემიდან რამოდენიმე თაობიდან თაობაზე გადასვლის დროს თუ ხადისი ნაკლი გახვდა, მისი ცოდნა ეხლა ჩვენთვის შესაძლებელია.

უეჭველია რომ, ჰიჯრით პირველი საუკუნის ბოლოს საჰაბეს ნესლი შეწყვეტილია.

მაგრამ, მე ამ სიტყვის მარტო ტერიმინს კი არა არამედ სიტყვის მნიშვნელობას ვგულისხმობ. რადგან საჰაბეს (ანუ შეკრების, მეგობრობის) სიტყვის შეთვისება ანუ სიყვარულით გამოყენებას ვგულისხმობ. ამ სიტყვის მნიშვნელობა აუცილებელია, ანუ არცერთ შემთხვევაში სხვა ტერმინებზე არ არის დამოკიდებული. ამ სიტყვის გაფიქრების დროს, თუნდაც გადატანითი მნიშვნელობით იყოს, მაინც ყოველთვის უნდა გამოვიყენოთ და დავინახოთ. თუნდაც ეს სიტყვა თვალით დავინახოთ თუნდაც გულით მაინც კეთილ გრძნობას და სიყვარულს გვინერგავს გულში. 

შეიხ ებუ აბბას ელ-მურსი ამბობს რომ; „ ღმერთს ვფიცავარ ალლაჰის შუამავალი (ს.ა.ვ) ერთი წამითაც თვალები რომ შემიხვიონ და ვერ დავინახო, ჩემს თავს მუსლიმნად არ ჩავთვლი.“ 

კიდევ ერთ დროს ყველაზე ცნობილი შეიხებიდან ერთ-ერთი, ბედრეთთინ ელ-ჰასენი ამბობს რომ; „ისეთი ადამიანები არიან რომ, ალლაჰის სუამავალი (ს.ა.ვ) ერთი წამითაც რომ თვალიდან აცდენ მოკვდებიან.“

აბდულყადირ გაილანი, ახმედ ელ-რუფაი, შეიხ ნურეთთინ შევნის მსგავსი ღმერთის მოყვარულ ადამიანებს, შუამავლის სიტყვები ყველაზე მეტად გამოუყენებიათ.

ასეთი მდგომარეობის დროს, ალლაჰის შუამავლის მუხამმედ (ს.ა.ვ)-ის ერთად, მეგობრობის და სიყვარულის მომცემი გრძნობა რა არის? ალლაჰის შუამავლის (ს.ა.ვ) ერთი წამითაც რომ თვალიდან ვერ იცილებენ, ასეთმა ადამიანებმა თუ არ დაახასიათეს სხვა ვინ დაახალიათებს მას?

ეს არის ის, მე რასაც ვფიქრობდი და ერთმანეთის მხვრივ სიყვარულის გაზიარებას ვგულისხმობდი. საუკუნეების წინ მომხვდარი ამბავის და ალლაჰის შუამავლის ნათქვამი სიტყვების სწავლით და სწავლებით, ჩვენც ღმერთისგან დაფარვას და შუამავლისგან სიყვარულს გავიზიარებთ. საუკუნეების წინ მცხოვრებ ღმერთის შუამავლის სიტყვების გამოყენებით ჩვენს გულებში საჰაბეებისა და მისი თაობის სიყვარულს გაგვიზიარებთ.

ეს ბედნიერება ვისაც უნდა მათთვის ოცნების კარი ბოლომდე გარებულია. ეს გზა ცნობილია დათან ამ გზაზე ბევრი მგზავრი დგას. რას იტყვით ჩვენც ცოტა გავიჭირვოთ და ამ გზაზე წავიდეთ?

მაგრამ ეს კარი სადაა? და ეს გზა როგორ ვიპოვოთ?

                                          თ. მგელაძე