1. بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
2. الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
3. الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
4. مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ
5. إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ
6. اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ
7. صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ
الضَّالِّينَالْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا
1. რაჰმანი[1] და რაჰიმი[2] ალლაჰის სახელით
2. ქება–დიდება სამყაროს მეუფე ალლაჰს.
3. ის რაჰმანი და რაჰიმია.
4. განკითხვის დღის მეუფეა.
5. მხოლოდ შენ გცემთ თაყვანს და მხოლოდ შენგან ვითხოვთ დახმარებას
6. გვატარე სწორი გზით,
7. იმათი გზით, რომელნიც შენი სიკეთით დააჯილდოვე და არა იმათი გზით ვინც შენი რისხვა იწვნიეს და არც იმათის, რომლებიც მცდარ გზაზე დგანან.
105 - الفيل
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1. أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ
2. أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ
3. وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْراً أَبَابِيلَ
4. تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ
5. فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولٍ
1. განა არ გინახავს შენმა ღმერთმა რა გაუკეთა სპილოს პატრონებს?
2. განა არ გააცრუა მათი ხრიკები?
3. მათ (ზემოდან) გაუგზავნა ებაბილის ჩიტები.
4. მათ (ჩიტებმა) დაუშინეს გამომწვარი თიხის ქვები.
5. ისინი დაამსგავსა გამოფიტული მარცვლის ჩენჩოს.
106 – قريش
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1. لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ
2. إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّيْفِ
3. فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ
4. الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ
1. ყურეიშთა ხელშეუხებლობისა და უსაფრთხოებისათვის,
2. ზამთრობით და ზაფხულობით მოგზაურობის დროს მათ ხელშეუხებლობისა და უსაფრთხოებისათვის.
3. მხოლოდ ამ სახლს (ქაღბეს) ეთაყვანონ.
4. რომელმაც ისინი შიმშილისაგან (გადაარჩინა და) დააპურა, საშიშროებისაგან უსაფრთხოება შეუქმნა.
107 – الماعون
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1. أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ
2. فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ
3. وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ
4. فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ
5. الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ
6. الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ
7. وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ
1. დაინახე იგი, ვინც სიცრუედ თვლის განკითხვის დღეს (ისლამის რჯულს)?
2. აი ის არის ის, ვინც ობოლს არ შეიფარებს.
3. და უქონელის გამოსაკვებად (სხვას) არ მოუწოდებს.
4. ვაი იმ მლოცველებს,
5. რომლებიც თავიანთი ლოცვის შესრულებაში გულაცრუებულნი არიან (ლოცვას საკადრის მნიშვნელობას არ ანიჭებენ).
6. რომლებიც ღვთისმსახურებას საჩვენებლად ასრულებენ.
7. (ზექათისა და სხვა) სამოწყალოს გაღებაზე უარს ამბობენ.
108 – الكوثر
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1. إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ
2. فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ
3. إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ
1. (ეი მუჰამმედ!) უეჭველად ჩვენ შენ ქევსერი გიბოძეთ.
2. შენ ღმერთზე ილოცე და ყურბანი (შესაწირავი ზვარაკი) დაკალი.
3. სინამდვილეში თავად შენი მოძულე არის საბოლოო ყოველგვარი სიკეთისაგან (შთამომავლობისაგან) მოკლებული.
109 – الكافرون
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1. قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ
2. لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ
3. وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ
4. وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ
5. وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ
6. لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ
1. (ეი მუჰამმედ!) უთხარი, რომ: ეი ურწმუნოებო!
2. მე არ ვცემ თაყვანს იმას, რასაც თქვენ ეთაყვანებით.
3. თქვენც ჩემი სათაყვანოს მოთაყვანენი არ ხართ.
4. და მე არ ვარ იმის მოთაყვანე, რასაც თქვენ ეთაყვანეთ.
5. თქვენც ჩემი სათაყვანოს მოთაყვანენი არ ხართ.
6. ამიტომ თქვენი სარწმუნოება თქვენ და ჩემი სარწმუნოება მე.
110 – النصر
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1. إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ
2. وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجاً
3. فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّاباً
1. როცა ალლაჰის დახმარება და გამარჯვება მოვა,
2. და ალლაჰის სარწმუნოებაში ჯგუფებად შემსვლელ ხალხს დაინახავ,
3. აქე და ადიდე შენი ღმერთი და მას პატიება სთხოვე, უეჭველია, რომ ის მპატიებელია.
111 – المسد
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1. تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ
2. مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ
3. سَيَصْلَى نَاراً ذَاتَ لَهَبٍ
4. وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ
5. فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ
1. ებუ ლეჰებს ორივე ხელი გაუხმეს, გაუხმა კიდეც.
2. მას არც თავისი ქონება და რაც მონაპოვარი არ გამოადგა.
3. ის აალებულ ცეცხლში უნდა დაიწვას.
4. და მისი ცოლი შეშის მზიდავი იქნება.
5. კისერზე, მყარად დაგრეხილ თოკჩამოკიდებულ მდგომარეობაში.
112 – الاخلاص
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1. قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ
2. اللَّهُ الصَّمَدُ
3. لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ
4. وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ
1. თქვი, რომ: ის ალლაჰი ერთია.
2. ის სამედია (თვითონ არაფერზეა დამოკიდებული, პირიქით, ყველაფერი მასზეა დამოკიდებული).
3. არც შობილა და არც უშობია
4. და არც არაფერი ყოფილა მისი მსგავსი.
113 – الفلق
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1. قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ
2. مِن شَرِّ مَا خَلَقَ
3. وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ
4. وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ
5. وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ
1. თქვი რომ: განთიადის ღმერთს შევეფარები
2. მის მიერ გაჩენილთა ცუდისაგან.
3. შებნელებისას ღამის ცუდისაგან.
4. ძაფის გორგალზე შებერვით ჯადოს მკეთებელ ჯადოქართა ცუდისაგან.
5. და შურიანი შურიანობის ცუდისაგან.
114 - الناس
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1. قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ
2. مَلِكِ النَّاسِ
3. إِلَهِ النَّاسِ
4. مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ
5. الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ
6. مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ
1. თქვი, რომ: შევეფარები ადამიანთა ღმერთს.
2. ადამიანთა მეუფეს.
3. ადამიანთა სათაყვანო უფალს.
4. სატანას ცუდი ქმედებისაგან.
5. რომელიც მალულად უბიძგებს ცუდისკენ ადამიანთა გულებს.
6. (ის სატანა იქნება) ჯინთაგანაც და ადამიანთაგანაც.
سورة البقرة
بِسْم اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيم
الم (1) ذٰلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ (2) اَلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وََيُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (3) وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمََآ اُنْزِلَ اِلَيْكَ وَمَآ اُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِاْلآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ (4) اُوٰلئِكَ عَلٰى هُدًى مِنْ رَبّهِمْ وَاُوٰلئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (5)
يَا اَيُّهَا الَّذِينَ اٰمَنُوا اَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ يَاْتِيَ يَوْمٌ لاَ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (254) اَللهُ لآ اِلَهَ اِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَاْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمٰوَاتِ وَمَا فِي اْلاَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ اِلاَّ بِاِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ اَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ اِلاَّ بِمَا شَآءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمٰوَاتِ وَاْلاَرْضَ وَلاَ يَؤُدُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ (255) لاَ اِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ اْلوُثْقَى لاَ انْفِصَامَ لَهَا وَ اللهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (256)
اٰمَنَ الرَّسُولُ بِمَا اُنْزِلَ اِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ اٰمَنَ بِاللهِ وَمَلٰئِكَتِهِ وَكُتُبِِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ اَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَاَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبنَا وَاِلَيْكَ الْمَصِيرُ (285) لاَ يُكَلِّفُ اللهُ نَفْسًا اِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبنَا لاَ تُؤَاخِذْنَآ اِنْ نَسِينَآ اَوْ اَخْطَاْنَا رَبنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا اِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلٰى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا رَبنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا اَنْتَ مَوْلَينَا فَانْصُرْنَا عَلٰى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (286)
ბაყარა–ფური სურა ჰიჯრის წელთააღრიცხვის დაწყებიდან 10 წლის განმავლობაში ნაწილ–ნაწილ ევლინებოდა სამყაროს. შესდგება 286 აიათისაგან. ყურანის ყველაზე დიდი სურაა. იგი ყურანის 1/12 ნაწილს შეადგენს. ნაბოძებია მედინეში.
რაჰმანი და რაჰიმი ალლაჰის სახელით
1. ელიფ. ლამ. მიმ.
2. აჰა, უეჭველი წიგნი, მიეცით გზის მაჩვენებლათ მათ, ვისაც ეშინიათ ღმერთისა.
3. მათ, ვისაც უხილავი სწამთ, ლოცვას ასრულებენ და ჩვენს მიერ მიცემულ სიკეთეებს (ქონებას) უხვად გაიღებენ.
4. მათ, ვისაც სწამთ შენზე გამოგზავნილისა (ყურანისა) და შენამდე გამოგზავნილისა (წიგნები და მოციქულები), რომლებსაც მტკიცედ სჯერათ იმქვეყნიური ცხოვრებისა.
5. აი, ისინი არიან ღმერთის მიერ ჭეშმარიტ გზაზე მდგარნი და გადარჩენილნიც მხოლოდ ისინი არიან.
254. ეი მორწმუნენო! ჩვენს მიერ ნაბოძები ქონებისაგან ღარიბებს გაეცით (ზექათი) მანამდე, სანამ არ მოსულა ის დღე, როცა არც ვაჭრობა, არც მეგობრობა და არც დახმარება აღარ იქნება. ურწმუნოები ნამდვილად მჩაგვრელნი არიან.
255. ალლაჰი, მის გარდა სხვა ღმერთი არ არსებობს. ის ცოცხლობს, ყველაფრის მმართველი და მაკონტროლებელია. მისთვის უცხოა თვლემა და ძილი. ცაში და დედამიწაზე არსებული ყველაფერი მისია. ვის შეუძლია მის წინაშე, მისი ნებართვის გარეშე შუამავლობის (დახმარების) გაწევა? მან იცის თავის მსახურთა გაკეთებულიც და გასაკეთებელიც. მისი სიბრძნისაგან ადამიანები ვერაფერს გაიგებენ გარდა იმისა, რასაც მოისურვებს იგი. მისი ტახტი ცასა და დედამიწას გარს ერტყმის. და მას არ უჭირს მათი დაცვა. ის ყოვლად მაღალი და უზენაესია.
256. სარწმუნოებაში ძალდატანება არ არის. – გზა ჭეშმარიტებისა და შეცდომისა უკვე გარჩეულია. ვინც თაღუთი უარყო და ალლაჰი იწამა, ის ჩაჭიდებულია მძლავრ ყულფს, რომელიც უწყვეტია. ალლაჰს ყველაფერი ესმის და იცის.
285. ელჩმა იწამა ის, რაც მოევლინა მას ალლაჰისაგან. ეს მორწმუნეებმაც იწამეს. თითოეულმა მათგანმა იწამა ალლაჰი, მისი ანგელოზები, მისი წიგნები და მისი მოციქულები. (ისინი ამბობენ) მის მოციქულთაგან არცერთს არ განვასხვავებთ. (და) თქვეს: ვისმინეთ და დაგემორჩილეთ. ჩვენო ღმერთო პატიებას გთხოვთ. ბოლოს დაბრუნება მხოლოდ შენთანაა.
286. ალლაჰი არავის აკისრებს იმას, რაც მათ ძალას აღემატება. ვინც კარგს დაიმსახურებს, მის სასარგებლოდ იქნება. ვინც ცუდს გააკეთებს, თავის საზიანოდ იქნება. ჩვენო ღმერთო, არ დაგვსაჯო დავიწყებისათვის და უნებლიე შეცდომებისათვის. ღმერთო ჩვენო, არ გვატვირთო ის, რისი ძალაც არ შეგვწევს. გვაპატიე, შეგვინდე, შეგვიბრალე. შენ ხარ ჩვენი უფალი. ურწმუნო ხალხთა წინააღმდეგ დაგვეხმარე.
سورة المائدة
بِسْم اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيم
يَآ اَيُّهَا الَّذِينَ اٰمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ اَذِلَّةٍ عَلٰى الْمُؤْمِنِينَ اَعِزَّةٍ عَلٰى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذٰلِكَ فَضْلُ اللهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَآءُ وَ اللهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (54) اِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ اٰمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ (55) وَمَنْ يَتَوَلَّ اللهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ اٰمَنُوا فَاِنَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الْغَالِبُونَ (56) يَآ اَيُّهَا الَّذِينَ اٰمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِينَ اُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ اَوْلِيَآءَ وَاتَّقُوا اللهَ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (57)
54. ეი მორწმუნენო! თუ რომელიმე თქვნგანი თავის (ისლამის) სარწმუნოებას უარყოფს, (იცოდეს, რომ) ალლაჰი მოიყვანს ისეთ ხალხს, რომელებიც მას ეყვარება და მათაც ის ეყვარებათ. ისინი თავმდაბალნი იქნებიან მორწმუნეთა მიმართ და მრისხანენი ურწმუნოთა მიმართ. ისინი იბრძოლებენ ალლაჰის გზაზე. არ შეუშინდებიან მკიცხველთა კიცხვას. ეს ალლაჰი წყალობაა, იგი ვისაც ინებებს მას მიანიჭებს თავის წყალობას. ალლაჰის ცოდნა განუზომელია.
55. თქვენი ახლობელი არის მხოლოდ ალლაჰი, მისი წარმოგზავნილი (მოციქული) და მორწმუნეები, რომლებიც ქედმოხრილნი არიან, ასრულებენ ლოცვასა და იხდიან „ზექათს.“
56. ვინც ალლაჰს, მის წარმოგზავნილს და მორწმუნეებს ახლობლად გაიხდის, (იცოდეს, რომ) გამარჯვებულები უეჭველად ალლჰის მომხრეები იქნებიან.
57. უწყოდეთ მორწმუნენო! ნუ გაიხდით მეგობრად იმათ, ვისაც თქვენი სარწმუნოება მასხრად აუგდიათ, იმათ ვისაც თქვენამდე საღვთო წიგნი მიუღიათ და სხვა ურწმუნოებს. თუ მორწმუნე ხართ გეშინოდეთ ალლაჰისა.
سورة التوبة
بِسْم اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيم
اَوَلاَ يَرَوْنَ اَنهُمْ يُنْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَرَّةً اَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لاَ يَتُوبُونَ وَلاَ هُمْ يَذَّكَّرُونَ (126) وَاِذَا مَآ اُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ اِلٰى بَعْضٍ هَلْ يَرَيكُمْ مِنْ اَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ بِاَنهُمْ قَوْمٌ لاَ يَفْقَهُونَ (127) لَقَدْ جَآءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ (128) فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللهُ لآ اِلَهَ اِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (129)
126. განა ვერ ხედავენ (ორპირები), რომ ისინი ყოველ წელიწადს არაერთხელ (სხვადასხვაგვარი განსაცდელებით) იცდებიან? მაგრამ მაინც არ (წარსულის ცოდვებს) ინანიებენ და არც (სამომავლოდ) მოდიან გონს.
127. (მათ საწინააღმდეგოდ) როცა რომელიმე სურა მოევლინება, (თვალის ჩაკვრითა და დაცინვით) ერთმანეთ შეხედვენ და იტყვიან: (ირგვლივ) თქვენ ვინმე ხომ არ გხედავსო, შემდეგ კი გაეცლებიან. ალლაჰმა მათი გულები (რწმენისაგან) უკუაქცია, ვიანიდან ისინი ჭეშმარიტის შეუსმენელი ხალხი არიან.
128. უეჭველად თქვენ მოგევლინათ მოციქული ისევ თქვენიდან, რომელსაც თქვენი სატანჯველში ჩავარდნა უმძიმს. ის თქვნედამი მოსურნეა (რომ თქვენ იყოთ მორწმუნენი), მორწმუნეთა მიმართ შემბრალებელი და შემწყნარებელი.
129. (ეი მუჰამმედ!) თუ პირს შეგაქცევენ ასე უთხარი: „ჩემთვის ალლაჰი საკმარისია, მის გარდა სხვა ღმერთი არ არსებობს. იგი უდიდესი ტახტის (სამფლობელოს) მფლობელია.“
سورة مريم
بِسْم اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيم
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ اِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ اَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِيّاً (16) فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجَابًا فَاَرْسَلْنَآ اِلَيْهَا رُوَحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا (17) قَالَتْ اِنِّي اَعُوذُ بِالرَّحْمٰنِ مِنْكَ اِنْ كُنْتَ تَقِيّاً (18) قَالَ اِنَّمَآ اَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لاَهَبَ لَكِ غُلاَمًا زَكِيّاً (19) قَالَتْ اَنَّى يَكُونُ لِي غُلاَمٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَلَمْ اَكُ بَغِيّاً (20) قَالَ كَذٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَلِنَجْعَلَهُ آيَةً لِلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِنَّا وَكَانَ اَمْرًا مَقْضِيّاً (21) فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِيّاً (22) فَاَجَآءَهَا الْمَخَاضُ اِلٰى جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيّاًً (23) فَنَادَيهَا مِنْ تَحْتِهَآ اَلاَّ تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيّاً (24) وَهُزِّي اِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيّاً (25) فَكُلِي وَاشْرَبِي وَقَرِّي عَيْنًا فَاِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ اَحَدًا فَقُولِي اِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْماً فَلَنْ اُكَلِّمَ الْيَوْمَ اِنْسِيّاً (26) فَاَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيّاً (27) يَآ اُخْتَ هَرُونَ مَا كَانَ اَبُوكِ امْرَاَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ اُمُّكِ بَغِيّاً (28) فَاَشَارَتْ اِلَيْهِ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيّاً (29) قَالَ اِنِّي عَبْدُ اللهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيّاً (30) وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا اَيْنَ مَاكُنْتُ وَاَوْصَانِي بِالصَّلَوةِ وَالزَّكَوةِ مَادُمْتُ حَيّاً (31) وَبَرّاً بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جبَّارًا شَقِيّاً (32) وَالسَّلاَمُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَيَوْمَ اَمُوتُ وَيَوْمَ اُبْعَثُ حَيّاً (33) ذٰلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ (34) مَاكَانَ ِللهِ اَنْ يَتَّخِذَ مِنْ وَلَدٍ سُبْحَانَهُ اِذَا قَضَى اَمْرًا فَاِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (35) وَاِنَّ اللهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ (36) فَاخْتَلَفَ اْلاَحْزَابُ مِنْ بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ (37)
16. (ჩემო ელჩო!) წიგნში მერიემიც მოიხსენიე. (ის გასაოცარი ამბავი მერიემისა) იგი ხომ თავის ოჯახს გამოეყო და აღმოსავლეთით მყუდრო ადგილას განმარტოვდა.
17. (მერიემმა) თავისსა და მათ შორის რიდე ჩამოაფარა. ჩვენ მათ მოუვლინეთ ჩვენი სული და იგი მას წარუდგა უმშვენიერესი ადამიანის სახით.
18. მერიემმა უთხრა: მე შენგან რახმანს მივენდობი, თუკი შენ ხარ ალლაჰის მორწმუნე (არ გამეკარო).
19. სულმა უთხრა: მე მხოლოდ შენი ღმერთის წარმოგზავნილი ვარ, რათა გაჩუქო წმინდა ვაჟიშვილი შენ.
20. მერიემმა უთხრა: მე როგორ შემეძინება შვილი, როცა მამაკაცი არ ვიცი და არც ცუდი ცხოვრების წესის ქალი ვარ.
21. სულმა უთხრა: ასეა (მაგრამ) შენმა ღმერთმა ბრძანა ეს ჩემთვის ადვილია, ვინაიდან ჩვენ ეს ადამიანთათვის (ჩვენი ძლიერების) საჩვენებლად და ჩვენგან წყალობად უნდა ვქმნათ. ეს (ადრიდან) ნაბრძანები და გადაწყვეტილი იყო.
22. მერიემი ფეხმძიმედ შეიქმნა და შორეულ ადგილას განცალკევდა.
23. მშობიარობის ტკივილებმა ერთი ხურმის ხესთან მიიყვანა. (მერიემმა) თქვა: ნეტავი ამ მდგომარეობაში ჩავარდნამდე მოვმკდარიყავი და სამუდამოდ მივიწყებული ვყოფილიყავი.
24. მაშინ მის ქვემოდან (ანგელოზმა) ასე ამოსძახა: ნუ სწუხარ! შენმა ღმერთმა შენ ფეხქვეშ წყარო გამოადინა.
25. ხურმის ხე შენკენ შეარხიე, რათა ჩამოგაცვივდეს მწიფე ხურმის ნაყოფი.
26. ჭამე, სვი და ინუგეშე, თუ ადამიანთაგან ვინმეს დაინახავ, უთხარი, რომ ღმერთს მარხვა შევპირდი, ამიტომ დღეს არავის არ უნდა დაველაპარაკო.
27. ბავშვი ხელში აიყვანა და თავსი ტომთან მიიყვანა. მას უთხრეს: ეი მერიემ! შენ ჩაიდინე აქამდე ჩაუდენელი ცუდი საქციელი.
28. უწყოდე ჰარუნის დაო! მამაშენი არ ყოფილა ცუდის მოქმედი და არც დედაშენი და არც დედაშენი იყო უზნეო.
29. მან (მერიემმა) მიუთითა მასზე (ბავშვზე). მათ ურხრეს: როგორ ველაპარაკოთ აკვნის ბავშვს?
30. (ბავშვმა) თქვა: მე უეჭველად ალლაჰის მსახური ვარ. მომცა წიგნი (ინჯილი) და მოციქულად მომავლინა.
31. დამლოცა და მიბრძანა, შევასრულო ლოცვა და გავცე ზექათი ჩემი სიცოცხლის მანძილზე სადაც არ უნდა ვიყო.
32. მან ჩემი დედის პატივისმცემელი მქნა და არა ამაყი და უარმყოფელი.
33. მშვიდობაა ჩემზე, ჩემს დაბადების დღესაც და ხელმეორედ გაცოცხლების დღესაც.
34. აი ეს არის მერიემის შვილი ღისა, სიტყვა ალლაჰისა, რომელშიც ეჭვი ეპარებათ.
35. ალლაჰს შვილი არ ჰყავს, ის ამ თვისებისაგან განსხვავებულია. როცა ის რაიმეს ბრძანებს, იტყვის „გაჩნდი“ და ისიც გაჩნდება.
36. (ღისამ ესეც უთხრა): უეჭველად ჩემი ღმერთიც და თქვენი ღმერთიც ალლაჰია, ამიტომ მას ეთაყვანეთ; ეს ჭეშმარიტი, სწორი გზაა.
37. შემდეგ ისინი აზრობრივად სხვადასხვა ჯგუფებად დაიყვნენ და იმ მოსასვლელ დიდ (განკითხვის) დღეს, ვაი იმ ურწმუნოებს.
|
